یکی از ویژگیهای اصلی انسان سالم این است
که به بن بست نمیرسد.
همیشه “ضمن واقع بینی” بگویید،
باز هم راهی وجود دارد.
“بزرگترین بلا، نا امیدیست”
“فقط یک ایرانی می تواند علیه مذهب خودش مطلب نشر دهد!”
آیا مردم کشورهای اروپایی و یا قاره ی آمریکا هیچ گاه به فلسطینی بودن حضرت مسیح (ع) و آسیایی بودن دینشان فکر کرده اند تا به خاطر عرق ملی و تعصبات ناسیونالیستی دینشان را کنار بگذارند؟!
آیا یهودیان اروپا و اسرائیل و آمریکا تا به حال نسبت به مصری بودن حضرت موسی (ع) و آفریقایی بودن دین خود تعصب به خرج داده اند و دین دیگری انتخاب کنند؟!
پس چرا وقتی همین یهودیان و مسیحیان به خاطر ترس از فراگیر شدن مکتب اسلام، بحث عربی بودن دین اسلام را مطرح می کنند عده ای از ایرانیان ساده و ناآگاه به نشر این مطالب می پردازند؟!
آیا این فقط به خاطر کثرت هجمه های فرهنگی علیه ایران و ایرانی است یا آنکه سادگی و ناپختگی ما ایرانی ها نیز در این مساله دخالت دارد؟!
فقط در ایران است که گاه برخی، گوهر دست خود را از گردوی در دست دیگران کمتر می پندارند!
آیا خداوندی که حضرت ابراهیم را در عراق به نبوت برگزید باید خداوند عراقی دانست؟!
آیا خداوندی که حضرت موسی را در مصر به نبوت برگزید باید خداوند مصری یا آفریقایی دانست؟!
آیا خداوندی که حضرت عیسی را در فلسطین به نبوت برگزید باید خداوند فلسطینی یا آسیایی دانست؟!
آیا خداوندی که اصحاب کهف را در یونان برگزید باید خداوند یونانی دانست؟!
آیا خداوندی که زرتشت را در ایران برگزید باید خداوند ایرانی دانست؟!
پس چرا خداوندی که حضرت محمد (ص) را در عربستان به نبوت برگزید خداوند عربی و دین اسلام را هم دین عربی می نامند؟!
چرا یهودیان و مسیحیان، خداپرستی در اسلام را عرب پرست می نامند اما خود یهودیت را آفریقایی پرست نمی دانند و مسیحی ها را آسیایی پرستی نمی خوانند؟
چرا فقط یک ایرانی می تواند علیه مذهب خودش مطلب نشر دهد؟!
حالا میفهمی که چرا باید سال 1984 کنگره ای با حضور 300 دانشمند درجه یک شرق شناس از تمام جهان در دانشکده تاریخ در تل آویو برای پیدا کردن راهی برای نابود کردن مردمی که نتوانستند مانند ملتهای دیگر آن را به استعمار بگیرند برگزار شود و جالبتر اینکه به این نتیجه برسند که تا وقتی این مردم از قیام کربلا درس میگیرند و به انتظار قیام امام دوازدهم نشسته اند، هیچ راهی برای مقابله با آنها وجود ندارد!
داستان
فردی چندین سال شاگرد نقاش بزرگی بود و تمامی فنون و هنر نقاشی را آموخت.
استاد به او گفت که دیگر شما استاد شده ای و من چیزی ندارم ک به تو بیاموزم.
شاگرد فکری به سرش رسید،
یک نقاشی فوق العاده کشید و آن را در میدان شهر قرار داد ،
مقداری رنگ و قلمی در کنار آن قرار داد و از رهگذران خواهش کرد اگر هرجایی ایرادی می بینند یک علامت × بزنند و غروب که برگشت دید که تمامی تابلو علامت خورده است
و بسیار ناراحت و افسرده به استاد خود مراجعه کرد .
استاد به او گفت:
آیا میتوانی عین همان نقاشی را برایم بکشی ؟
شاگرد نیز چنان کرد و استاد آن نقاشی را در همان میدان شهر قرار داد ولی این بار رنگ و قلم را قرار داد اما متنی که در کنار تابلو قرار داد این بود که : اگر جایی از نقاشی ایراد دارد با این رنگ و قلم اصلاح بفرمایید غروب برگشتند دیدند تابلو دست نخورده ماند. استاد به شاگرد گفت:
همه انسانها قدرت انتقاد دارند ولی جرات اصلاح نه…
تعادل در ابراز محبت
شاید شما هم کسانی را دیده باشید که بیش از حد ابراز مهر می‌کنند،
بخصوص در مقابل یارشان!
ولی با این‌وجود به همان اندازه مهر دریافت نمی‌کنند.
گاهی حتی همسران و یاران بی‌تفاوتی دارند
و اطرافشان پراست از انسان‌های “طلبکار محبت".
می‌دانید چرا؟
چون برای هر چیزی باید قدر و اندازه‌ای باشد؛ حتی ابراز محبت.
بسیاری از خانم‌ها تصور می‌کنند که
“محبت بی اندازه"
باعث تحکیم رابطه‌شان مي‌شود!
ولی توجه کنید که؛
در یک رابطه سالم هرچیزی دو طرفه است، بخصوص محبت.
حالا اگر یکی از طرفین بیش از حد محبتش را ابراز کند،
طرف دیگر بعد از مدتی به گرفتن محبت بدون ابراز محبت عادت می کند،
و چون شما هیچ عکس العمل مهربانانه ای دریافت نمی‌کنید؛
مرتب محبت‌تان را به امید مهربانی دیدن از یارتان اضافه می‌کنید.
از همین جا رابطه خراب میشود؛
شما “احساس سرخوردگی” می‌کنید،
مرتب احساس می کنید:
نکنه من خوب نیستم، نکنه من رو دوست نداره، نکنه…
این حس شما را مضطرب میکند و به وادی افسردگی می کشاند.
توجه کنید برای خوب زندگی کردن از خطوط میانی یعنی تعادل حرکت کنید.
برای دوست داشته شدن هر کاری نکنید، این کار سلامت روانتان را به خطر می‌اندازد.
محبت‌تان را درست، به موقع و به‌اندازه خرج کنید،
حراجش نکنید!
مواد لازم :
گوشت کوبیده. 5قاشق سوپخوری سر پر
تخم مرغ ۲عدد
زعفران. 1قاشق سوپخوری
پودر سیر. نصف قاشق سوپخوری
پودر موسیر 1قاشق مرباخوری
نمک به میزان لازم
فلفل به میزان لازم
کره به میزان لازم
آرد سوخاری به میزان لازم
گرد لیمو نصف قاشق غذاخوری
این کتلت خوشمزه بسیار ساده طبخ میشود و طعم آن واقعا عالیست. از این به بعد سعی کنید برای طبخ آبگوشت از مواد بیشتری استفاده کنید تا بتوانید با صرف زمان کمتر به جای یک وعده دو وعده غذای خوشمزه داشته باشید
طرز تهیه :
گوشت کوبیده را داخل ظرفی بریزید و تخم مرغ را به آن اضافه کرده و خوب ورز بدهید. اگر تخم مرغ به نظرتان کم بود و مایه منسجم نشد میتوانید از تخم مرغ بیشتری استفاده کنید. مقداری زعفران آب کرده را به همراه گرد لیمو،پودر سیر و موسیر و سایر ادویه دلخواه به مایه اضافه کرده و با گوشتکوب یا میکسر کاملا یکنواخت کنید.
درون تابه ای کمی کره بریزید ، پس از داغ شدن کره1 قاشق غذاخوری از مایه کتلت بردارید و داخل پودر سوخاری بغلتانید و داخل تابه برید. وقتی تابه پر شد درب آن را بگذارید تا یک طرف کتلت طلایی شود و بعد آن را برگردانید و بدون درپوش طرف دوم را هم سرخ کنید البته توجه داشته باشید که مواد کتلت شما پخته شده اند و فقط در حدی باید حرارت ببینند که تخم مرغها بپزد.
نکته:
مقدار تخم مرغی که اضافه میکند باید به اندازه ای باشد که مایه نه زیاد شل و نه زیاد سفت همینکه با قاشق بتوانید راحت از مایه بردارید یعنی مقدار تخم مرغ کافی است.
این کتلت خوشمزه را هم با ماست چکیده و هم با سس قرمز میتوانید سرو کنید.
بهتر است در تهیه آبگوشت از مقدار بیشتری نخود استفاده کنید تا بتوانید کتلت خوشمزه تری داشته باشید.
اگر مایه شما شل شد به آن مقداری آرد نخودچی و یا مقدار بیشتری گوشت اضافه کنید.
نوش جان
